San Salvatorkerk

Welkom

Informatie over de kerk

San Salvatorkerk

Ons kerkgebouw heet de San Salvatorkerk. Deze is – evenals de eerste officiële kerk heel lang geleden – genoemd naar de Salvator, de verlosser.

Toen keizer Constantijn de Grote in 312 zijn beroemde overwinning had behaald op zijn mededinger Maxentius bij de Ponto Milvio, vaardigde hij in 313 het zogenaamde Edict van Milaan uit, waarbij voor het eerst aan de christenen de vrijheid van godsdienst werd toegestaan. De vervolgingen hielden op, de christenen konden de catacomben verlaten en aan het bouwen van kerken gaan denken.

De eerste kerk was een schenking van keizer Constantijn zelf. Hij schonk aan paus Silvester I een villa, die toebehoorde aan de familie Laterani, waaruit zijn vrouw stamde. Hij hielp de paus daar de eerste te basiliek bouwen en deze werd toegewijd aan de Salvator Mundi, de Verlosser der wereld.

In de negende eeuw werd de kerk ook gewijd aan Sint Jan de Doper en Sint Jan de Evangelist; vandaar dat de Rome-pelgrims haar nu nog steeds bewonderen onder de naam Sint Jan van Lateranen.
Zij zullen aan de gevel het trotse opschrift gezien hebben: “Moeder en Hoofdkerk van alle kerken in stad en wereld”.
Het is natuurlijk niet meer dezelfde kerk als in de tijd van Constantijn, want in de rumoerige geschiedenis van Rome is het gebouw verschillende malen door brand verwoest. Maar het werd telkens weer herbouwd en verfraaid door verschillende pausen. Wel heeft men bij de verschillende restauraties het oorspronkelijke grondplan gehandhaafd.

Tot 1378 waren de bijgebouwen de residentie van de Pausen en werden er meerdere Concilies gehouden. Thans is het nog steeds de hoofdkerk van Rome, terwijl in de bijgebouwen verschillende musea zijn ondergebracht. Onze kerk verkeert dus in eerbiedwaardig gezelschap en het is wel treffend, dan onze kerk ook in basiliekstijl is opgetrokken, ofschoon niet zo groots als haar Moederkerk in Rome.

Nadat de Salvatorparochie was opgericht in december 1948, werd in februari 1952 de eerste steen van de San Salvatorkerk gelegd. Het ontwerp is van architect ir. Pouderoyen uit Nijmegen. Het kerkgebouw, de bijgebouwen en de nabijgelegen school werden in fasen opgeleverd. Het tweede deel van het kerkgebouw (aan de kant van de Hora Siccamasingel) werd voltooid in april 1962. De kerk heeft dezelfde bouwstijl als bijvoorbeeld kerken in de omgeving van Ravenna, met een middenschip, twee zijbeuken en een kenmerkende lage hellingshoek van het dak. Ook de apsis aan de oostzijde is kenmerkend. Oorspronkelijk was het de bedoeling ook een kerktoren te bouwen, maar daar is het nooit van gekomen. Wel is er aan noordzijde een aangebouwde doopkapel. Al met al is het een fraaie en sober ingerichte kerk dat terecht aangewezen is als gemeentelijk monument.